3 Եւ իբրեւ ոչ եւս կարէին թաքուցանել, առ մայրն նորա տապանակ պրտուեայ, եւ ծեփեաց զնա կպրաձիւթով, եւ եդ ի նմա զմանուկն, եւ ընկէց զայն ի խաղ մի առ ափն գետոյն։
Որ առաքէր պատարագս ընդ ծով, եւ թուղթս մագաղաթեայս՝՝ ի վերայ ջուրցն մկանանց. զի երթիցեն՝՝ հրեշտակք երագունք յազգ հպարտացեալ, յազգ օտար եւ ի չար. զի ոչ եւս ոք իցէ քան զնա անդր, յազգ անյոյս եւ ի կոխեալ։
Եւ պակասեսցեն գետքն եւ ջրադարձք գետոյն, եւ ցամաքեսցին ամենայն ժողովք ջուրցն, եւ յամենայն մարգագետինս եւ յամենայն ամուրս եղեգան եւ պրտուոյ եւ ի լօռամարգս։՝՝
Եւ իբրեւ գնացին նոքա անտի, ահա հրեշտակ Տեառն երեւէր ի տեսլեան Յովսեփու եւ ասէր. Արի, առ զմանուկդ եւ զմայր իւր, եւ փախիր յԵգիպտոս, եւ անդ լինիջիր ցորժամ ասացից քեզ. քանզի ի խնդիր է Հերովդէս կորուսանել զմանուկդ։
Յայնժամ իբրեւ ետես Հերովդէս թէ խաբեցաւ ի մոգուց անտի, բարկացաւ յոյժ. եւ առաքեաց կոտորեաց զամենայն մանկունս որ էին ի Բեթղեհեմ եւ յամենայն սահմանս նորա յերկեմենից եւ ի խոնարհ՝ ըստ ժամանակին զոր ստուգեաց ի մոգուցն։