16 Եւ եղեւ յաւուրն երրորդի ընդ առաւօտսն ձայնք եւ փայլատակունք եւ ամպ միգախառն ի վերայ լերինն Սինայի լինէին, եւ ձայն փողոյն հնչէր մեծաձայն, եւ զարհուրեցաւ ամենայն ժողովուրդն որ էր ի բանակի անդ։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ահաւասիկ ես եկից առ քեզ սեամբ ամպոյ, զի լուիցէ ժողովուրդն մինչ ես ընդ քեզ խօսիցիմ, եւ հաւատասցեն քեզ յաւիտեան։ Եւ պատմեաց Մովսէս զբանս ժողովրդեանն առ Տէր։
Եթէ յինէն ո՞չ երկնչիցիք, ասէ Տէր, կամ յերեսաց իմոց ո՞չ սարսիցէք. որ կարգեցի զաւազ սահման ծովու, հրաման յաւիտենական՝ եւ ոչ անցցէ զնովաւ. խռովեսցի՝ եւ ոչ կարասցէ ելանել, գոչեսցեն ալիք նորա՝ եւ ոչ անցցեն զնովաւ։
Տէր երկայնամիտ, եւ մեծ է զօրութիւն նորա, եւ արդարացուցանելով ոչ արդարացուցանէ Տէր. վախճանաւ եւ շարժմամբ է ճանապարհ նորա, հողմ երիվար նորա՝՝, եւ ամպք փոշի ոտից նորա։
Եւ բացաւ տաճարն Աստուծոյ որ յերկինս, եւ երեւեցաւ տապանակն Աստուծոյ ի տաճարն իւր, եւ եղեն փայլատակմունք եւ ձայնք եւ որոտմունք եւ շարժումն եւ կարկուտ մեծամեծ։
Եւ յետ այսորիկ տեսի, եւ ահա դրունք երկնից բացեալ էին՝՝, եւ ձայն փողոյն առաջնոյ զոր լուայ՝՝ խօսէր ընդ իս եւ ասէր. Ել այսր, եւ ցուցից քեզ զինչ լինելոց է առ յապայն։