12 Եւ առ Յոթոր աներն Մովսիսի ողջակէզս եւ զոհս Աստուծոյ. եւ գնացին Մովսէս եւ Ահարոն եւ ամենայն ծերքն Իսրայելի՝ ուտել հաց ընդ աներոյն Մովսիսի առաջի Տեառն։
Եւ խօսեցաւ Եզեկիաս ի սիրտս ամենայն Ղեւտացւոցն եւ յայլոց իմաստնոցն՝՝ որք իմանային զհանճար բարի Տեառն, եւ կատարեցին զտօն բաղարջոցն աւուրս եւթն, զենուլ զզոհս փրկութեանն եւ խոստովան լինել Տեառն Աստուծոյ հարցն իւրեանց։
Եւ իբրեւ յանգ ելանէին աւուրք խրախութեանն, առաքէր Յոբ եւ սրբէր զնոսա. յարուցեալ ընդ առաւօտս մատուցանէր վասն նոցա զոհս ըստ թուոյ նոցա, եւ զուարակ մի վասն մեղաց՝ ընդ որդւոց նոցա.՝՝ քանզի ասէր Յոբ, թէ՝ Գուցէ որդիքն իմ ի միտս իւրեանց իմացան չարութիւն զԱստուծոյ. այսպէս առնէր Յոբ զամենայն աւուրս նոցա։
Եւ լուան ամենայն եղբարք նորա եւ քորք նորա զամենայն անցսն՝ որ անցին ընդ նա, եւ՝՝ եկին առ նա, եւ ամենեքին ոյք յառաջագոյն գիտէին զնա. կերան եւ արբին առ նմա, եւ մխիթարեցին զնա, եւ զարմացան՝՝ ի վերայ ամենայնի զոր ած ի վերայ նորա Տէր. եւ ետուն նմա իւրաքանչիւր մէն մի որոջ, եւ չորեքդրամեան մի ոսկի անգիր՝՝։
Բայց արդ առէք զուարակս եւթն եւ խոյս եւթն, եւ երթայք առ ծառայ իմ Յոբ, եւ արասցէ ողջակէզս վասն ձեր. եւ Յոբ ծառայ իմ արասցէ աղօթս վասն ձեր։ Զի թէ ոչ նմա ակն առեալ էր, եւ եթէ ոչ վասն նորա էր, կորուսեալ էր իմ արդեւք զձեզ. զի ոչ խօսեցարուք ճշմարտութիւն զծառայէ իմմէ զՅոբայ՝՝։
Սեղան հողեղէն արասջիք ինձ, եւ մատուսջիք ի նմա զողջակէզս ձեր եւ զփրկութիւնս ձեր, զոչխարս ձեր եւ զարջառս ձեր, յամենայն տեղիս ուր անուանեցից զանուն իմ անդ, եկից առ քեզ եւ օրհնեցից զքեզ։
Եւ առեալ Մովսիսի զխորան իւր՝՝ եհար արտաքոյ բանակին, մեկուսի ի բանակէ անտի, եւ կոչեցաւ այն Խորան վկայութեան՝՝. եւ լինէր ամենայն ոք որ խնդրէր ինչ ի Տեառնէ՝՝, ելանէր ի խորանն վկայութեան արտաքոյ բանակին։
Եւ ասէ Մովսէս ցՅոբաբ որդի Հռագուելի Մադիանացի, ցաներն Մովսիսի. Ահա մեք չուեմք ի տեղին զոր ասաց Տէր տալ զնա մեզ. եկ ընդ մեզ, եւ բարի արասցուք քեզ. զի Տէր խոստացաւ բարութիւնս Իսրայելի։