4 Եւ բողոքեաց Մովսէս առ Տէր եւ ասէ. Զի՞նչ արարից ժողովրդեանս այսմիկ, սակաւիկ մեւս եւս, եւ քարկոծ առնիցեն զիս։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Զի՞ գոչես առ իս. խօսեաց ընդ որդիսդ Իսրայելի եւ չուեսցեն։
Աղաղակեաց Մովսէս առ Տէր, եւ եցոյց նմա Տէր փայտ, եւ արկ զայն ի ջուրն, եւ քաղցրացաւ ջուրն։ Եւ անդ եդ նմա իրաւունս եւ դատաստանս. եւ անդ փորձեաց զնա,
Եւ ասէ Մովսէս ցՏէր. Ընդէ՞ր Տէր, չարչարեցեր զծառայ քո, եւ հի՞մ ոչ գտի շնորհս առաջի քո, արկանել զինեւ զբարկութիւն ժողովրդեանս այսորիկ։
Եւ ասաց ամենայն ժողովուրդն քարկոծել զնոսա քարամբք. եւ փառքն Տեառն երեւեցան ամպով ի վերայ խորանին վկայութեան յանդիման ամենայն որդւոցն Իսրայելի։
Եւ կուտեաց ի վերայ նոցա Կորխ զամենայն ժողովուրդն իւր ի դուռն խորանին վկայութեան. եւ երեւեցան փառք Տեառն ամենայն ժողովրդեանն։
Վէմս առին Հրեայքն զի քարկոծ արասցեն զնա։
Վէմս առին զի արկցեն ի վերայ նորա, եւ Յիսուս խոյս ետ եւ ել գնաց ի տաճարէ անտի։
Եւ ի պատել զնովաւ աշակերտացն՝ յարեաւ եմուտ ի քաղաքն, եւ ի վաղիւ անդր ել Բառնաբաւ հանդերձ ի Դերբէ։
ո՞չ ձեռն իմ արար զայս ամենայն։
Եւ նեղեցաւ Դաւիթ յոյժ, զի ասաց ժողովուրդն քարկոծել զնա. զի զայրացեալ էր ոգի ամենայն ժողովրդեանն իւրաքանչիւր ի վերայ ուստերաց եւ դստերաց իւրեանց։ Եւ զօրացաւ Դաւիթ ի Տէր Աստուած իւր։