11 Եւ լինէր յորժամ ամբառնայր Մովսէս զձեռս իւր, զօրանայր Իսրայէլ. եւ յորժամ խոնարհեցուցանէր զձեռս իւր, զօրանայր Ամաղէկ։
Նետք քո սրեալ են, Հզօր, եւ ժողովուրդք ի ներքոյ քո անկցին, ի սիրտս թշնամեաց թագաւորի։
Զարթիք, փառք իմ, զարթիք սաղմոսիւք եւ օրհնութեամբ, եւ ես զարթեայց առաւօտուց։
Եւ արար Յեսու որպէս ասաց նմա Մովսէս, եւ ճակատեցաւ յանդիման Ամաղեկայ. եւ Մովսէս եւ Ահարոն եւ Ովր ելին ի գլուխ բլրոյն։
Եւ ծանրէին ձեռքն Մովսիսի, եւ առեալ վէմ դնէին ընդ նովաւ, եւ նստէր ի վերայ նորա. եւ Ահարոն եւ Ովր հաստատէին զձեռս նորա, մի աստի եւ մի անտի, եւ լինէին ձեռքն Մովսիսի հաստատեալք մինչեւ ցմտանել արեգականն։
Ասաց եւ առակ մի նոցա առ այն թէ պարտ է յամենայն ժամ կալ նոցա յաղօթս եւ մի՛ ձանձրանալ։
Կամիմ զի արք կայցեն յաղօթս յամենայն տեղիս, բառնայցեն զսուրբ ձեռս ի վեր առանց բարկութեան եւ երկմտութեան։
Խոստովան եղերուք միմեանց զմեղս, եւ աղօթս արարէք ի վերայ միմեանց որպէս զի բժշկեսջիք. քանզի յոյժ զօրաւոր են աղօթք արդարոյ յօգնականութիւն։
Եւ Յեսու ոչ դարձոյց զձեռն իւր զոր ձգեաց գայիսոնաւն՝ մինչեւ նզովեաց զամենայն բնակիչսն Գայացւոց.