Եւ ասեն ցնոսա որդիքն Իսրայելի. Լաւ էր թէ մեռեալ էաք հարուածովքն ի Տեառնէ՝՝ յերկրին Եգիպտացւոց, մինչ նստէաք առ կաթսայս մսոյն եւ ուտէաք հաց յագ, քան հանէք զմեզ յանապատս յայս՝ սպանանել զամենայն ժողովուրդս ի սովոյ։
Եւ ասէ Մովսէս. Ի տալ ձեզ Տեառն ընդ երեկոյս միս ուտելոյ, եւ ընդ առաւօտս հաց յագ, վասն լսելոյ Տեառն զտրտունջ ձեր զոր դուք տրտնջեցէք զմէնջ. քանզի մեք ո՞վ եմք. զի ոչ զմէնջ է տրտունջդ ձեր, այլ զԱստուծոյ։
Եւ տեսեալ ժողովրդեանն եթէ յամեաց Մովսէս իջանել ի լեռնէ անտի, կուտեցաւ ժողովուրդն ի վերայ Ահարոնի եւ ասեն ցնա. Արի եւ արա մեզ աստուածս որ առաջնորդեսցեն մեզ. զի այրն այն Մովսէս որ եհան զմեզ յԵգիպտոսէ, ոչ գիտեմք զի՛ եղեւ նմա։
Երթ խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի, եւ ասասցես. Ես եմ Տէր. եւ հանից զձեզ ի բռնութենէ Եգիպտացւոցդ, եւ փրկեցից զձեզ ի ծառայութենէ դոցա, եւ ապրեցուցից զձեզ բարձր բազկաւ եւ մեծամեծ դատաստանօք։
Այլ թէ նորանշան ինչ ցուցցէ Տէր, եւ բացեալ երկրի զբերան իւր կլանիցէ զդոսա եւ զտունս դոցա՝՝ եւ զամենայն ինչ որ դոցա իցէ, եւ իջանիցեն կենդանւոյն ի դժոխս, գիտասջիք եթէ բարկացուցին արքդ այդոքիկ զՏէր։