Եւ առաքեաց Յեզաբէլ հրեշտակս առ Եղիա եւ ասէ. Եթէ դու Եղիա իցես, եւ ես Յեզաբէլ.՝՝ օն եւ օն արասցեն ինձ աստուածքն եւ օն եւ օն յաւելցեն, եթէ ոչ վաղիւ ի սոյն ժամու եդից զանձն քո իբրեւ զանձն միոյ ի նոցանէ։
Եւ առաքեաց առ նա որդին Ադերայ՝՝ եւ ասէ. Օն եւ օն արասցեն ինձ դիքն եւ օն եւ օն յաւելցեն, եթէ բաւեսցէ հող Սամարեայ՝ աղիւսովք հանդերձ՝՝ ամենայն զօրականի հետեւակաց իմոց։
Վասն այնորիկ նա ժառանգեսցէ զբազումս, եւ զաւար հզօրաց բաշխեսցէ՝՝. փոխանակ զի ի մահ մատնեցաւ անձն նորա՝՝, եւ ընդ անօրէնս համարեցաւ. եւ նա զմեղս բազմաց վերացոյց եւ վասն անօրէնութեանց նոցա մատնեցաւ՝՝։
ոչ գտանիցեն զնա աւարաբաշխք, առնել սէր բարեկամաց ի գլուխ արանց։ Եւ եգել զաղիս նորա կապուտ երանգոցն՝ Սիսարայ, կապուտ երանգոցն գոյնագոյն նկարուց, նարօտ պէսպէս նկարուց. այն էր պարանոցին նորա կապուտ՝՝։
Եւ եհարց Դաւիթ ի Տեառնէ եւ ասէ. Պնդեցա՞յց զկնի գեդդուրայն այնորիկ, եթէ հասանիցե՞մ նոցա։ Եւ ասէ ցնա Տէր. Պնդեաց եւ հասանելով հասանես, եւ թափելով թափեսցես։