Եւ յիշեաց Աստուած զՆոյ եւ զամենայն գազանս եւ զամենայն անասունս եւ զամենայն թռչունս՝՝ որ էին ընդ նմա ի տապանի անդ. եւ ած Աստուած հողմ ի վերայ երկրի, եւ դադարեաց ջուրն։
Ո՞վ ել յերկինս՝ եւ էջ. ո՞վ ժողովեաց զհողմս ի գոգ իւր. ո՞վ ամփոփեաց զջուրս ի ձորձս իւր. ո՞վ կալաւ զծագս երկրի. զի՞նչ անուն է նորա, կամ զի՞նչ անուն որդւոյ նորա, զի գիտասցես թէ
Եւ փլուսցէ Տէր զծովն Եգիպտացւոց, եւ արկցէ զձեռն իւր ի վերայ գետոյն հոգւով սաստկութեամբ, եւ հարցէ զեւթնաձորն. զի համարձակ լիցի գնալ ընդ նա եւ ագելոյն՝՝։
Զի ահաւասիկ ես եմ՝ որ հաստատեմ զերկինս եւ հաստատեմ զհողմս. եւ պատմէ ի մէջ մարդկան զօծեալ իւր, առնէ առաւօտ եւ մէգ, եւ ելանէ՝՝ ի վերայ բարձանց երկրի. Տէր Աստուած ամենակալ՝՝ անուն է նորա։
եւ զոր ինչ արար ընդ զօրսն Եգիպտացւոց, զկառս նոցա եւ զերիվարս իւրեանց՝՝. ո՛րպէս ծփեաց զջուրս Կարմիր ծովուն ի վերայ երեսաց նոցա ի յարձակել նոցա զկնի մեր, կորոյս զնոսա Տէր մինչեւ ցայսօր ժամանակի.