եւ դու ըստ բազում գթութեան եւ ողորմութեան քում ոչ թողեր եւ ցրուեցեր զնոսա յանապատին, եւ զսիւն ամպոյն ոչ հեռացուցեր ի նոցանէ որ առաջնորդէր նոցա ի տուէ, եւ զսիւն հրոյն որ լուսաւորէր զնոսա ի գիշերի՝ զճանապարհսն զոր երթային։
Եւ տեսեալ ժողովրդեանն եթէ յամեաց Մովսէս իջանել ի լեռնէ անտի, կուտեցաւ ժողովուրդն ի վերայ Ահարոնի եւ ասեն ցնա. Արի եւ արա մեզ աստուածս որ առաջնորդեսցեն մեզ. զի այրն այն Մովսէս որ եհան զմեզ յԵգիպտոսէ, ոչ գիտեմք զի՛ եղեւ նմա։
այլ եւ ամենայն բնակիչք երկրիս այսորիկ լսիցեն թէ դու, Տէր, ի ժողովրդեանս յայսմիկ ես որ դէմ յանդիման երեւիս դու, Տէր, եւ ամպ քո կայ ի վերայ դոցա, եւ սեամբ ամպոյ երթաս դու առաջի դոցա ի տուէ, եւ սեամբ հրոյ ի գիշերի։