Եւ մերձեցոյց Եղիա զամենայն՝՝ ժողովուրդն, եւ ասէ ցնոսա Եղիա. Մինչեւ ցե՞րբ կաղայք յերկուս հետս. եթէ Տէր է Աստուած, երթայք զհետ նորա, եւ եթէ Բահաղն իցէ, երթայք զհետ նորա։ Եւ ոչ ետ ժողովուրդն նմա պատասխանի։
փոխանակ զի կակղացաւ սիրտ քո, եւ պատկառեցեր յերեսաց Տեառն իբրեւ լուար զոր ինչ խօսեցաւ ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա լինել յապականութիւն եւ յանէծս, եւ պատառեցեր զհանդերձս քո, եւ լացեր առաջի իմ. եւ ես լուայ, ասէ Տէր։
ահա են ի բանս աղօթից նորա, եւ յորս լուաւն նմա՝՝, եւ ամենայն մեղք նորա եւ ապստամբութիւն նորա, եւ տեղիքն զորս շինեաց զբարձաւանդակսն եւ արար անդ անտառս եւ դրօշեալս յառաջ քան զդառնալն իւրում, ահա գրեալ են ի բանս տեսանողացն։
եւ պատկառեաց սիրտ քո, եւ խոնարհեցար առաջի երեսաց իմոց ի լսել զբանսդ իմ ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչացդ դորա. եւ դու խոնարհեցար առաջի իմ, պատառեցեր զպատմուճանս քո, եւ լացեր յանդիման իմ, եւ ես լուայ, ասէ Տէր։
եւ եթէ ամաչեսցէ ժողովուրդ իմ յորոց կոչեցեալ է անուն իմ ի վերայ նոցա, եւ յաղօթս կացցեն եւ խնդրեսցեն զերեսս իմ, եւ դարձցին ի ճանապարհաց իւրեանց չարաց, եւ ես լուայց յերկնից եւ քաւիչ եղէց նոցա եւ բժշկեցից զերկիր նոցա։
Զքաղաքն եւ զժողովուրդն իմ՝՝ չար՝ որք ոչ կամէին լսել բանից իմոց, որք գնան ըստ յօժարութեան սրտից իւրեանց չարաց, եւ երթան զհետ աստուածոց օտարաց ծառայել նոցա եւ երկիր պագանել. եղիցին իբրեւ զսփածանելիդ զայդ՝ որ ոչ իմիք է պիտանացու։
Զի փոխեցին զիրաւունս իմ ընդ անիրաւութեանն հեթանոսաց, եւ զօրէնս իմ ընդ օրէնս աշխարհացն՝՝ որ շուրջ էին զնովաւ. զի զիրաւունս իմ մերժեցին, եւ յօրէնս իմ ոչ գնացին։