Կոչեաց փարաւոն զՄովսէս եւ զԱհարոն եւ ասէ. Աղօթս արարէք առ Տէր, եւ ի բաց արասցէ զգորտս յինէն եւ ի ժողովրդենէ իմմէ, եւ արձակեցից զժողովուրդդ, եւ զոհեսցեն Տեառն։
Եւ ասէ Մովսէս ցփարաւոն. Ժամ դիր ինձ, առ ե՞րբ արարից աղօթս վասն քո եւ ծառայից քոց եւ ժողովրդեան քո, սատակել զգորտդ ի քէն եւ ի ժողովրդենէ քումմէ եւ ի տանց ձերոց՝՝, բայց միայն ի գետ անդր մնասցեն։