Եւ դու տես քեզ յամենայն ժողովրդենէդ արս զօրաւորս, աստուածապաշտս, արս արդարակորովս որ ատիցեն զհպարտութիւն, եւ կացուսցես զնոսա ի վերայ դոցա հազարապետս եւ հարիւրապետս եւ յիսնապետս եւ տասնապետս։
Մի՛ ցանկանար տան ընկերի քո, եւ մի՛ անդոյ նորա՝՝. մի՛ ցանկանար կնոջ ընկերի քո, եւ մի՛ ծառայի նորա, եւ մի՛ աղախնոյ նորա, եւ մի՛ եզին նորա, եւ մի՛ իշոյ նորա, եւ մի՛ ամենայն անասնոյ նորա՝՝ եւ մի՛ ամենայնի զինչ ընկերի քո իցէ։
Վասն այնորիկ տաց զկանայս նոցա այլոց, եւ զագարակս նոցա օտար ժառանգաց. զի ի փոքուէ մինչեւ ի մեծամեծս նոցա՝ ամենայն ոք ագահէ զագահութիւն. ի մարգարէէ մինչեւ ցքահանայն՝ ամենայն ոք առնէ անիրաւութիւն։
Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
եւ մի՛ պատրաստէք զանդամս ձեր զէն անիրաւութեան՝ մեղացն, այլ պատրաստեցէք զանձինս ձեր Աստուծոյ, որպէս ի մեռելոց ի կենդանիս, եւ զանդամս ձեր՝ զէն արդարութեանն Աստուծոյ։
գուցէ դարձեալ, յորժամ գայցեմ, նկուն ինչ առնիցէ զիս Աստուած իմ առ ձեզ. եւ սուգ առնուցում վասն բազմաց յառաջագոյն մեղուցելոց, եւ ոչ ապաշխարելոց ի վերայ պղծութեան եւ պոռնկութեան եւ գիջութեան զոր գործեցին։
Միայն թէ արժանի աւետարանին գնայցէք. զի եթէ՛ գայցեմ եւ տեսանիցեմ զձեզ, եւ եթէ՛ հեռի իցեմ եւ լսիցեմ զձէնջ զի հաստատուն կայցէք ի մի հոգի, եւ միով շնչով նահատակիցիք ի հաւատս աւետարանին.
տեսի յաւարին ամղան մի նկարէն գեղեցիկ, եւ երկերիւր երկդրամեան արծաթոյ, եւ լեզու մի ոսկի որոյ յիսուն երկդրամեան էր ձոյլ նորա, եւ ցանկացեալ նոցա առի. եւ ահաւանիկ թաքուցեալ կայ ընդ հողով ի վրանի իմում, եւ արծաթն թաքուցեալ կայ ի ներքոյ նոցա։
Այլ ունիմ առ քեզ սակաւ, զի կայ առ քեզ վարդապետութիւնն՝՝ Բաղաամու, որ ուսոյց զԲաղակ դնել գայթակղութիւն առաջի որդւոցն Իսրայելի, ուտել նոցա զոհեալ եւ պոռնկել։
Եւ ծուլացն եւ անհաւատից, սպանողաց եւ պոռնկաց եւ կախարդաց եւ կռապաշտից եւ դեղատուաց՝՝, եւ ամենայն ստոց՝ ամպարշտաց, որոց՝՝ բաժինն իւրեանց ի լճին այրեցելոյ հրով եւ ծծմբով, որ է մահն երկրորդ։