ոչ զայդպիսի պահս ընտրեցի, եւ ոչ զօրն՝՝ յորում կարկամեցուցանէ մարդ զանձն իւր. զի եթէ կորացուսցես իբրեւ զանուր զպարանոց քո, եւ քուրձ եւ մոխիր ի ներքոյ տարածանիցես, սակայն եւ ոչ զայն կոչեցի պահս եւ օր ընդունելի. ոչ զայնպիսի պահս ընտրեցի՝ ասէ Տէր։
Ապա թէ ոք այրի որդիս եւ թոռունս ունիցի, ուսանիցին նախ իւրեանց տանց բարի առնել, եւ զփոխարէնն հատուցանել ծնողացն. զի այն է բարի եւ ընդունելի առաջի Աստուծոյ։
Եւ ած Դաւիթ զսուսեր իւր ի վերայ վարապանակացն. եւ գթեաց ի գնալն մի անգամ եւ երկիցս՝՝, եւ ասէ Դաւիթ ցՍաւուղ. Ոչ կարեմ երթալ սոքօք, զի չեմ հմուտ։ Եւ հանին զայն ի նմանէ՝՝։