17 Արդ զայս ասեմ եւ ուխտեմ ի Տէր, մի՛ եւս ձեզ զնոյն օրինակ գնալ որպէս եւ այլ հեթանոսք գնան ունայնութեամբ մտաց իւրեանց.
Յաւուրսն յայնոսիկ տեսանէի ի Հրէաստանի՝ զի հարկանէին հնձանս յաւուր շաբաթու, եւ բերէին զորայսն ընդ դրունս Երուսաղեմի՝՝. եւ կախէին բեռն գրաստուց, զգինի եւ զխաղող եւ զթուզ, բարձեալ բեռինս բերէին յԵրուսաղէմ յաւուր շաբաթու. եւ կալեալ վկայս՝ զի վաճառէին յաւուր շաբաթու,
զորմէ խօսեցաւ Տէր ի վերայ ձեր, եւ ի վերայ մնացորդացն Յուդայ թէ՝ Մի՛ մտանիցէք յԵգիպտոս. բայց այժմ՝՝ գիտելով գիտասջիք, քանզի վկայութիւն դնեմ ձեզ այսօր։
Եւ կին ընդ որում հարկանիցի այր արութեամբ սերման, լուասցին ջրով, եւ պիղծ լիցին մինչեւ ցերեկոյ։
են իմ անդ եղբարք հինգ, որպէս զի տացէ նոցա վկայութիւն, զի մի՛ եւ նոքա գայցեն յայս տեղի տանջանաց։
Որ յանցեալ ազգսն թոյլ ետ ամենայն հեթանոսաց գնալ ի ճանապարհս իւրեանց։
Իբրեւ իջին ի Մակեդոնիայ Շիղա եւ Տիմոթէոս, ստիպէր հոգւովն Պաւղոս դնել վկայութիւն Հրէիցն թէ Յիսուս է Քրիստոսն։
Եւ այլովք բանիւք բազմօք վկայութիւն դնէր, եւ մխիթարէր զնոսա եւ ասէր. Ապրեցարուք յազգէ աստի խոտորելոյ յայսմանէ։
տալ վկայութիւն Հրէից եւ հեթանոսաց զապաշխարութեանն որ առ Աստուած, եւ զհաւատոցն որ ի Տէր մեր Յիսուս Քրիստոս։
Զի ծանեան զԱստուած, եւ ոչ իբրեւ զԱստուած փառաւորեցին կամ գոհացան. այլ նանրացան ի խորհուրդս իւրեանց, եւ խաւարեցան անմտութեամբ սիրտք նոցա։
Եւ արդ ասեմ իսկ, եթէ իւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ ասէ. Ես Պաւղոսեան եմ, եւ մեւսն եթէ՝ Ես Ապողոսեան, եւ մեւսն եթէ՝ Ես Կեփայեան. եւ մեւսն եթէ՝ Ես Քրիստոսեան։
Բայց զայս ասեմ, եղբարք, եթէ մարմին եւ արիւն զարքայութիւնն Աստուծոյ ժառանգել ոչ կարեն. եւ ոչ ապականութիւն զանապականութիւն ժառանգէ։
Քանզի զայդ որ սերմանէ ճշդելով՝ ճշդելով եւ հնձեսցէ, եւ որ սերմանէ առատութեամբ՝ առատութեամբ եւ հնձեսցէ։
Բայց զայս ասեմ. Զկտակն յառաջագոյն հաստատեալ յԱստուծոյ ի Քրիստոս, օրէնքն որ յետ չորեքարեւր եւ երեսուն ամի եդան, ոչ կարեն խախտել առ ի խափանելոյ զաւետիսն։
Վկայեմ ամենայն մարդոյ որ թլփատիցի, թէ պարտական է զամենայն օրէնսն կատարել։
եւ զամենայն ինչ հնազանդ արար ի ներքոյ ոտից նորա, եւ զնա եդ գլուխ ի վերայ ամենայն իրիք եկեղեցւոյ,
ի բաց մերկանալ ի ձէնջ ըստ առաջին գնացիցն զմարդն հին, զապականեալն ցանկութեամբք խաբէութեանն.
եւ լուիցես ձայնի Տեառն Աստուծոյ քո, եւ արասցես զամենայն պատուիրանս նորա եւ զիրաւունս նորա զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր։
Մի՛ ոք զձեզ խաբեսցէ, որ կամիցի խոնարհութեամբ եւ կրօնիւք հրեշտակաց, զոր չիցէ տեսեալ, զրահետ վարել՝ տարապարտ հպարտացեալ ի մտաց մարմնոյ իւրոյ.
Այլ զայս ասեմ, զի մի՛ ոք զձեզ զառանցուսցէ պատիր բանիւք։
Մի՛ զանցանել եւ զրկել յիրիդ յայդմիկ զեղբայր իւր, քանզի վրէժխնդիր է Տէր ի վերայ ամենայնի այդորիկ. որպէս յառաջագոյն ասացաք ձեզ եւ եդաք վկայութիւն։
Վկայութիւն դնեմ առաջի Աստուծոյ եւ Յիսուսի Քրիստոսի եւ ընտրելոց հրեշտակաց, զի զայդ պահեսցես առանց մտահաճութեան, մի՛ ինչ առնել աչառանօք։
Պատուիրեմ քեզ առաջի Աստուծոյ որ կենդանի առնէ զամենայն, եւ Յիսուսի Քրիստոսի որ վկայեաց առաջի Պոնտացւոյ Պիղատոսի զբարւոք դաւանութիւնն,
Զայս վկայութիւն դնեմ առաջի Աստուծոյ եւ Յիսուսի Քրիստոսի, որ դատելոց է զկենդանիս եւ զմեռեալս ի յայտնութեան իւրում եւ յարքայութեան.
Գիտասջիք զի ոչ ապականացու արծաթեղինօք եւ ոսկեղինօքն փրկեցարուք ի ձերոց ունայնութեան հայրենատուր գնացիցն,
Քանզի մեծաբանս սնոտեաց բարբառեալ պատրեն գիջութեամբք, ցանկութեամբք մարմնոյ զայնոսիկ՝ որ ստոյգն փախչիցին յայնցանէ՝ որ ի մոլորութեանն շրջիցին.