Եւ հեղից ի վերայ տանն Դաւթի եւ ի վերայ բնակչաց Երուսաղեմի հոգի շնորհաց եւ գթութեան. եւ հայեսցին առ իս յոր խոցեցինն, եւ կոծեսցին ի վերայ նորա կոծ իբրեւ ի վերայ սիրելւոյ, եւ աշխարեսցեն աշխար իբրեւ ի վերայ անդրանկան։
զի եւ Քրիստոս մի անգամ վասն մեղաց ի վերայ մեր մեռաւ, արդարն ի վերայ անարդարոց, զի զմեզ մերձեցուսցէ առ Աստուած. զի թէպէտեւ մեռաւ մարմնով, այլ կենդանի է հոգւով.