եւ յիշեսցես դու զի ծառայ էիր յերկրին Եգիպտացւոց, եւ եհան զքեզ Տէր Աստուած քո անտի հզօր ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ. վասն այսորիկ պատուիրեաց քեզ Տէր Աստուած քո պահել զօրն շաբաթուց եւ սրբել զնա՝՝։
Եւ յիշեսցես զամենայն ճանապարհն զոր ած զքեզ Տէր ընդ անապատն, զի լլկիցէ զքեզ եւ փորձիցէ զքեզ, եւ ճանաչիցէ թէ զի՛նչ կայցէ ի սրտի քում, եթէ պահեսցես զպատուիրանս նորա եւ թէ ոչ։
Եւ խօսեցաւ Դաւիթ ընդ արսն որ շուրջ կային զնովաւ եւ ասէ. Զի՞նչ առնիցի առն որ հարկանիցէ զայլազգին զայն, եւ բառնայցէ զնախատինս յԻսրայելէ. զի զի՞նչ է այլազգին այն անթլփատ, զի նախատեաց զճակատս Աստուծոյ կենդանւոյ։
Զառեւծ եւ զարջ սատակէր ծառայ քո. եւ եղիցի այլազգին անթլփատ իբրեւ զմի ի նոցանէն. եւ արդ ո՞չ երթայց սատակեցից զնա, եւ բարձից այսօր զնախատինս յԻսրայելէ, զի ո՞ ոք է այն անթլփատ որ՝՝ նախատեաց զբանակս Աստուծոյ կենդանւոյ։