որ նորոգեսցէ զմարմին խոնարհութեան մերոյ, կերպարանակից լինել մարմնոյ փառաց իւրոց, ըստ զօրութեանն առ ի կարող լինելոյ հնազանդեցուցանել ընդ իւրեւ զամենայն։
զի աւետարանն մեր ոչ եղեւ առ ձեզ միայն բանիւ, այլ եւ զօրութեամբ եւ Հոգւով Սրբով եւ լրութեամբ բազմաւ, որպէս եւ գիտէք իսկ թէ որպիսիք եղեաք ի միջի ձերում վասն ձեր։