Եւ յաւուրն ութերորդի արձակեաց զժողովուրդսն. եւ օրհնեցին զարքայ եւ գնացին իւրաքանչիւր ի բնակութիւնս իւրեանց, խնդութեամբ եւ սրտիւ զուարթութեամբ ի վերայ ամենայն բարեացն զոր արար Տէր ծառայի իւրում Դաւթի՝ եւ Իսրայելի ժողովրդեան իւրում։
զի թէ ամս բազումս կեցցէ մարդ, եւ յամենայն ի նոսա ուրախ լինիցի, եւ յիշեսցէ նա զաւուրս խաւարի, զի բազում իցեն. ամենայն ինչ որ գալոցն իցէ ընդունայնութիւն է։
Քանզի ամենայն մարդ՝ որում ետ նմա Աստուած մեծութիւն եւ ինչս, եւ իշխան արար զնա ուտել ի նոցանէ, եւ առնուլ զբաժին իւր եւ ուրախ լինել ի վաստակս իւր, այն պարգեւ Աստուծոյ է։
Եւ գովեցի ես զուրախութիւն, զի ոչ է բարի մարդկան ի ներքոյ արեգական, բաց յուտելոյ եւ յըմպելոյ եւ յուրախ լինելոյ. եւ այն երթայ ընդ նմա ի ջանալ նմա զաւուրս կենաց իւրոց, որչափ ետ նմա Աստուած ի ներքոյ արեգական։
եւ մատուսցէ զայն քահանայն ընծայ՝՝ առաջի Տեառն, եւ եղիցի սուրբ, քահանային եղիցի ի վերայ երբծոյն նուիրի եւ ի վերայ երւոյն հասի. եւ ապա արբցէ ուխտաւորն գինի։
եւ ուրախ լինիջիք առաջի Տեառն Աստուծոյ մերոյ, դուք եւ ուստերք ձեր եւ դստերք ձեր եւ ծառայք ձեր եւ աղախնայք ձեր, եւ Ղեւտացին որ ի դրունս ձեր, զի ոչ գոյ նորա բաժին եւ ոչ ժառանգութիւն ընդ ձեզ։