Այս է որ չարն է յամենայնի՝ որ արարեալն է ընդ արեգակամբ, զի պատահար է յամենայնի. քանզի սիրտ որդւոց մարդկան լի եղեւ չարութեամբ, եւ զբաղումն ի սիրտս նոցա ի կենդանութեան իւրեանց, եւ զկնի նոցա՝՝ առ մեռեալսն։
Յումէ՞ զանգիտացեալ զարհուրեցար, զի ստեցեր ինձ եւ ոչ յիշեցեր զիս, եւ ոչ ածեր զմտաւ եւ ոչ եդիր ի սրտի քում. եւ ես տեսի զքեզ եւ անտես արարի. ես այն եմ որ յաւիտենիցն եմ՝՝, եւ դու յինէն ոչ զանգիտեցեր։
Հանգուցեալ էր ի մանկութենէ իւրմէ Մովաբ, եւ յուսացեալ էր ի փառս՝՝ իւր, եւ չէր թափեալ աման յամանոյ, եւ ոչ երթեալ ի գերութիւն. վասն այնորիկ կայր համ նորա ի նմին, եւ հոտ նորա ոչ պակասեաց։