8 Զի՞նչ առաւելութիւն է իմաստնոյն քան զանմտին, քանզի տնանկն գիտէ երթալ առաջի կենաց իւրոց՝՝։
Եւ եղեւ Աբրամ ամաց իննսուն եւ ինունց. եւ երեւեցաւ Տէր Աստուած Աբրամու եւ ասէ ցնա. Ես եմ Աստուած քո. հաճոյ լեր՝՝ առաջի իմ, եւ լեր անարատ։
Տէր, լուր աղօթից իմոց, աղաղակ իմ առ քեզ եկեսցէ։
Լաւ է տգիտի որ գնայ միամտութեամբ իւրով, քան անզգամին որ շաղաւաշուրթն իցէ։
Քաղցր քուն է աշխատաւորի՝ եթէ սակաւ եւ եթէ շատ կերիցէ. եւ որ յագին մեծանալով՝ չէ նմա համարձակ ի քուն մտանել։
Լաւ է տեսիլ աչաց քան զգնացեալն ոգւով. սակայն եւ այն ունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։
Եւ էին արդարք երկոքին առաջի Աստուծոյ, գնային յամենայն պատուիրանս եւ յիրաւունս Տեառն անարատք։
Մեծատանց որ են յայսմ աշխարհի՝ պատուէր տաջիր մի՛ հպարտանալ եւ մի՛ յուսալ ի մեծութիւն սնոտի, այլ յԱստուած որ տայ մեզ զամենայն առատապէս ի վայելել,