Եւ ուխտեաց Յակոբ ուխտ եւ ասէ. Եթէ եղիցի Տէր Աստուած ընդ իս, եւ ապրեցուսցէ զիս ի ճանապարհիս յայսմիկ զոր ես երթամ, եւ տացէ ինձ հաց ուտելոյ եւ հանդերձ զգենլոյ,
Եթէ զզրպարտութիւն տնանկի եւ զյափշտակութիւն իրաւանց եւ արդարութեան տեսանիցես յերկրի, մի՛ զարմանայցես ի վերայ իրացն. զի բարձր ի վերայ բարձու պահէ, եւ բարձունք ի վերայ նոցա, եւ յաճախութիւն հողոյ։
Եւ անձն որ ուխտիցէ չար ինչ առնել կամ բարի, ըստ ամենայնի որ ինչ ուխտիցէ մարդ երդմամբ չափ, եւ մոռանայցի այն յաչաց նորա, եւ ապա ի վերայ հասանիցէ, եւ մեղանչիցէ միով իւիք ի նոցանէ.