21 Եւ ո՞վ գիտէ զոգիս որդւոց մարդկան եթէ ելանեն ի վեր, եւ զշունչ անասնոց՝ եթէ իջանէ ի խոնարհ յերկիր։
Եւ դարձցի հողն յերկիր որպէս եւ էրն, եւ հոգին դարձցի առ Աստուած որ ետ զնա։
Նեղեալ եմ յերկոցունց, զցանկալն ելանել եւ ընդ Քրիստոսի լինել առաւել լաւ համարիմ.
Քանզի գիտեմք զի եթէ երկրաւոր տաճար շինուածոյս մերոյ քակտեսցի, շինած յԱստուծոյ ունիմք՝ տաճար առանց ձեռագործի յաւիտենական, յերկինս։
Եւ եթէ երթամ եւ պատրաստեմ ձեզ տեղի, դարձեալ գամ եւ առնում զձեզ առ իս. զի ուր եսն իցեմ, եւ դուք անդ իցէք։
այլ համարձակիմք, եւ առաւել եւս հաճեալ եմք ելանել ի մարմնոյ աստի եւ մտանել առ Աստուած։
առնուլ զվիճակ պաշտամանս այսորիկ եւ զառաքելութեան, յորմէ անկաւ Յուդաս գնալ ի տեղի իւր։
Եւ իշխեսցես ազգաց բազմաց, եւ քեզ մի՛ իշխեսցեն.՝՝ հաստատեսցէ զքեզ Տէր Աստուած քո ի գլուխ՝ եւ ոչ ի վերջ, եւ եղիցիս ի վեր՝ եւ ոչ ի խոնարհ, եթէ լուիցես պատուիրանաց Տեառն Աստուծոյ քո, զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր պահել եւ առնել,
Բայց այր վախճանեալ գնաց, անկեալ մարդ՝ եւ ոչ եւս իցէ։