Եւ ասեն. Եկայք շինեսցուք մեզ քաղաք եւ աշտարակ, որոյ լինիցի գլուխն մինչեւ յերկինս. եւ արասցուք մեզ անուն յառաջ քան զսփռել՝՝ ի վերայ երեսաց ամենայն երկրի։
Բայց Աբիսողոմ մինչդեռ կենդանի էր կանգնեաց իւր արձան, եւ կանգնեաց ի Յաբին զարձանս ի հովիտս թագաւորաց՝՝. քանզի ասաց թէ չիք իւր որդի որ յիշիցէ զանուն նորա. եւ կոչեաց զարձանն յիւր անուն, եւ կոչեաց զնա՝՝ ձեռն Աբիսողոմայ մինչեւ ցայսօր։
Ուխտեա ուխտ՝՝ ընդ իս եւ ընդ քեզ, եւ ի մէջ հօր իմոյ եւ ի մէջ հօր քո. ահաւադիկ առաքեցի քեզ պատարագ արծաթ եւ ոսկի, եւ լոյծ զուխտ քո որ ընդ Բաասայ արքայի Իսրայելի, եւ գնասցէ յինէն։
Եւ շինեաց աշտարակս յանապատին, եւ փորեաց ջրհորս բազումս, վասն զի անասուն բազում էր նորա ի Սեփեղա եւ ի դաշտին, եւ այգեգործք ի լերինն եւ ի Կարմեղոս. քանզի սիրէր զերկրագործութիւն։
Եւ զդուստրն փարաւոնի եհան Սողոմոն ի քաղաքէն Դաւթի ի տունն զոր շինեաց նմա. վասն զի ասաց. Ոչ բնակեսցէ կին իմ ի քաղաքին Իսրայելի արքայի Դաւթի՝՝, վասն զի սուրբ է ուր եմուտ անդր տապանակն Տեառն։