Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




ԺՈՂՈՎՕՂ 2:3 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

3 Եւ խորհեցայ թէ սիրտ իմ ձգեսցէ իբրեւ զգինի՝՝ զմարմին իմ. եւ սիրտ իմ առաջնորդեաց իմաստութեամբ, եւ զօրանալ յուրախութեան՝՝, մինչեւ տեսից ո՛ր իցէ բարին որդւոց մարդկան զոր արասցեն ի ներքոյ արեգական ի թիւ աւուրց կենաց իւրեանց։

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




ԺՈՂՈՎՕՂ 2:3
22 Iomraidhean Croise  

Եւ ասէ Յակոբ ցփարաւոն. Աւուրք ամաց կենաց իմոց զորս պանդխտեցայ՝ հարեւր եւ երեսուն ամ է. սակաւք եւ դժուարինք եղեն աւուրք ամաց կենաց իմոց, եւ ոչ հասին յաւուրս ամաց կենաց հարց իմոց, զոր աւուրս պանդխտեցան։


Եթէ մեռանիցի մարդ՝ կեցցէ՞, վախճանեալ զաւուրս կենաց իւրոց. սպասեցից մինչ միւսանգամ լինիցիմ՝՝.


մի՛ մերձենայք, ասէ, յօծեալս իմ, եւ ի մարգարէս իմ մի՛ մեղանչէք։


Անառակ է գինի, եւ թշնամանօղ արբեցութիւն, եւ ամենայն որ խառնակի ընդ նոսա, չէ իմաստուն։


Եւ ետու զսիրտ իմ գիտել զիմաստութիւն եւ զգիտութիւն, զառակս եւ զիմաստութիւն՝՝. գիտացի ես՝ զի սակայն եւ այս յօժարութիւն ոգւոյ է։


Ի ծաղր առնեն զհաց, եւ գինի եւ եւղ ուրախ առնեն զկենդանիս. եւ արծաթոյ լուիցէ ամենայն ինչ՝՝։


Եւ վախճան բանիս, զամենայն ինչ լուր, յԱստուծոյ երկիր, եւ զպատուիրանս նորա պահեա. զի այս է մարդն ամենեւին։


Եւ ոչ գոյ բարի ինչ մարդոյ, բայց զոր ուտէն եւ ըմպէն. եւ եցոյց անձին իւրում բարիս ի վաստակս իւր. սակայն եւ զայն տեսի զի ի ձեռանէ Աստուծոյ է։


Քանզի ամենայն մարդ՝ որում ետ նմա Աստուած մեծութիւն եւ ինչս, եւ իշխան արար զնա ուտել ի նոցանէ, եւ առնուլ զբաժին իւր եւ ուրախ լինել ի վաստակս իւր, այն պարգեւ Աստուծոյ է։


Մի՛ ամպարշտեր կարի, եւ մի՛ լինիր խիստ՝ զի մի՛՝՝ տարաժամ մեռցիս։


Հեռագոյն քան որպէս էրն.՝՝ եւ զխորութիւն խորոց ո՞վ կարասցէ գիտել։


Եւ գովեցի ես զուրախութիւն, զի ոչ է բարի մարդկան ի ներքոյ արեգական, բաց յուտելոյ եւ յըմպելոյ եւ յուրախ լինելոյ. եւ այն երթայ ընդ նմա ի ջանալ նմա զաւուրս կենաց իւրոց, որչափ ետ նմա Աստուած ի ներքոյ արեգական։


Ոչ ոք կարէ երկուց տերանց ծառայել. կա՛մ զմին ատիցէ եւ զմեւսն սիրիցէ, կա՛մ զմին մեծարիցէ եւ զմեւսն արհամարհիցէ. ոչ կարէք Աստուծոյ ծառայել եւ մամոնայի։


Եւ մի՛ արբենայք գինւով յորում զեղխութիւն է, այլ մանաւանդ լցարուք Հոգւով.


Եւ ասէ ցնոսա որթ. Թողեալ զգինի իմ եւ զուրախութիւն Աստուծոյ եւ մարդկան, եւ երթայցեմ իշխա՞ն լինել փայտից։


Եւ գնաց Աբիգեա առ Նաբաղ. եւ էր խրախութիւն ի տան նորա իբրեւ զխրախութիւն թագաւորի, եւ սիրտ Նաբաղու զուարճացեալ էր յինքեան, եւ ինքն արբեալ էր յոյժ. եւ ոչ պատմեաց նմա բան մի մեծ կամ փոքր մինչեւ ցլոյս առաւօտուն։


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan