16 վասն զի ոչ գոյ յիշատակ իմաստնոյն ընդ անզգամին յաւիտեան. զի արդարեւ իսկ յաւուրսն որ գալոց են ամենայն ինչ մոռացօնք են. եւ զիա՞րդ մեռանիցի իմաստունն ընդ անմտին։
Եւ ասացի ես ի սրտի իմում, թէ՝ Որպէս պատահարն անզգամին՝ եւ ինձ իսկ պատահեսցէ նոյն, եւ ընդէ՞ր իմաստնացայ. եւ զաւելորդս՝՝ խօսեցայ ի սրտի իմում. զի եւ այս իսկ ունայնութիւն է. զի անզգամն յաւելորդացն խօսի.՝՝
Զայս տրտնջեցին՝՝ երկիւղածքն Տեառն իւրաքանչիւր ընդ ընկերի իւրում. եւ անսաց Տէր, եւ լուաւ եւ գրեաց գիր յիշատակի առաջի երկիւղածաց Տեառն, եւ որոց սարսեն յանուանէ՝՝ նորա։