3 յաւուր յորում շարժեսցին պահապանք տանն, եւ թիւրեսցին արք զօրութեան, եւ դատարկասցին աղօրիք զի նուազեցան, եւ խաւարեսցին որք տեսանեն ընդ ծակս.
Եւ եղեւ իբրեւ ծերացաւ Իսահակ, եւ վատեցին աչք նորա ի տեսանելոյ, կոչեաց զԵսաւ զորդի իւր զերէց եւ ասէ ցնա. Որդեակ իմ։ Եւ նա ասէ ցնա. Ահաւասիկ եմ։
Եւ աչք Իսրայելի ծանրացեալ էին ի ծերութենէ անտի, եւ ոչ կարէր տեսանել. եւ մատոյց զնոսա առ նա, եւ համբուրեաց զնոսա, եւ ի գիրկս իւր առ զնոսա։
Ահա չափով եդիր զաւուրս իմ, եւ կար զօրութեան իմոյ որպէս ոչ ինչ է առաջի իմ. սակայն ամենեւին ընդունայն է ամենայն մարդ մսեղի։՝՝
Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Դարձեալ նստցին ծերք եւ պառաւունք ի հրապարակս Երուսաղեմի, իւրաքանչիւր ցուպ ի ձեռին իւրում ի բազմութենէ աւուրց.
Եւ եղեւ յաւուր յայնմիկ ննջէր Հեղի ի տեղւոջ իւրում. եւ աչք նորա սկսան ծանրանալ եւ ոչ կարէր տեսանել.