4 Որ խտրէ զհողմս՝ ոչ սերմանէ, եւ որ հայի ընդ ամպս՝ ոչ հնձեսցէ.
Թէպէտ եւ նախատի վատ՝ ոչ ամաչէ, նոյնպէս եւ որ առնու ցորեան փոխ ամարանի։՝՝
Պատճառս դնէ վատ եւ ասէ. Առեւծ ունի զճանապարհս, եւ զանցս հրապարակաց սպանողք։
Մի՛ յապաղեր բարի առնել կարօտելոյ, յորժամ ձեռնհաս իցես օգնել նմա։
Թէ լցցին ամպք անձրեւով՝ ի վերայ երկրի հեղուն. եւ եթէ անկցի փայտն ի հարաւ եւ կամ ի կողմն հիւսիսոյ, ուր անկցի փայտն անդ կացցէ։
որովք ոչ է հնար գիտել՝՝ զինչ է ճանապարհ հողմոյ, իբրեւ զոսկերս յարգանդի յղւոյ, նոյնպէս ոչ գիտասցես դու զարարածս Աստուծոյ զոր ինչ առնիցէ նա զամենայն։