4 Եթէ հոգի իշխանին ելցէ ի վերայ քո՝ մի՛ թողուր զտեղի քո. զի ողոքումն դարձուցանէ զմեղս մեծամեծս։
Այր բարկացօղ նիւթէ զկռիւս. իսկ երկայնամիտն՝ եւ զհանդերձեալն ցածուցանէ։ Այր երկայնամիտ շիջուցանէ զդատաստանս, իսկ ամպարիշտն առաւել եւս գրգռէ՝՝։
Յերկայնմտութենէ՝ յաջողութիւն թագաւորի, լեզու արձակ՝՝ փշրէ զոսկերս։
Է չարութիւն զոր տեսի ի ներքոյ արեգական, որ իբրեւ յակամայ կամս՝՝ ել յերեսաց իշխանին։
Մի՛ վաղվաղիցես յերեսաց նորա գնալ, եւ մի՛ կացցես ի բանի չարի. զի զամենայն զոր ինչ կամիցի՝ արասցէ։