18 Զի բազմութիւն իմաստութեան՝ բազմութիւն գիտութեան՝՝, եւ որ յոլովեաց ի գիտութիւն՝ յաւելցէ ի ցաւս։
եւ ասէ ցմարդ. Ահա աստուածպաշտութիւն է իմաստութիւն, եւ մեկնել ի չարեաց է հանճար։
Եւ ասացի ես ի սրտի իմում, թէ՝ Որպէս պատահարն անզգամին՝ եւ ինձ իսկ պատահեսցէ նոյն, եւ ընդէ՞ր իմաստնացայ. եւ զաւելորդս՝՝ խօսեցայ ի սրտի իմում. զի եւ այս իսկ ունայնութիւն է. զի անզգամն յաւելորդացն խօսի.՝՝
Զի ամենայն աւուրք նորա՝ ցաւոց, եւ տրտմութեան՝ զբօսանք իւր, եւ գիշերի ոչ ննջէ սիրտ նորա. սակայն եւ այս ընդունայնութիւն է։
Զամենայն ինչ տեսի յաւուրս ունայնութեան իմոյ. է արդար կորուսեալ յարդարութեան իւրում, եւ է ամպարիշտ՝ որ կայ չարութեամբ իւրով։