13 եւ ետու զսիրտ իմ խնդրել եւ խորհել իմաստութեամբ վասն ամենայնի որ եղեալ են ընդ արեգակամբ. զի զբաղումն չար ետ Աստուած որդւոց մարդկան զբաղել ընդ արեգակամբ՝՝։
Զի մարդոյ բարւոյ՝ առաջի երեսաց իւրոց ետ զիմաստութիւն եւ զգիտութիւն եւ զուրախութիւն, եւ մեղանչականին ետ զբաղումն յաճախել եւ ժողովել եւ տալ բարւոյն առաջի երեսաց Աստուծոյ. սակայն եւ այն ունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։
Ամենայն ինչ զոր գործեաց՝ բարի է ի ժամանակի իւրում. նա՝ եւ զամենայն յաւիտեանս ետ ի սիրտս նոցա. զի մի՝՝ գտցէ մարդ զարարածն զոր արար Աստուած ի սկզբանէ մինչ ցկատարած։
Զի մի է, եւ ոչ կրկին. եւ որդի եւ եղբայր ոչ գոյ նորա. եւ ոչ է վախճան ամենայն վաստակոյ նորա. եւ սակայն ակն նորա ոչ յագի մեծութեամբ. եւ արդ ո՞ւմ ջանամ ես, եւ զլանամ զանձն իմ ի բարութենէ. զի եւ այն ընդունայնութիւն է եւ զբաղումն չար։