Եւ աւուրք որչափ անկան մեզ ի գնալն մեզ ի Կադեսբառնեայ մինչեւ անցաք ընդ ձորն Զարեդ, երեսուն եւ ութ ամ. մինչեւ անկաւ ամենայն ազգ արանց պատերազմողաց ի բանակէ անտի, որպէս երդուաւ նոցա Աստուած։
Եւ ժողովրդեանդ պատուէր տուր եւ ասասցես. Դուք աւադիկ անցանէք առ սահմանօք եղբարց ձերոց՝ որդւոց Եսաւայ, որ բնակեալ են ի Սէիր. եւ երկնչիցին ի ձէնջ, եւ զգուշանայցէք յոյժ.
զի Տէր Աստուած մեր օրհնեաց զքեզ յամենայն գործս ձեռաց քոց. ծանիր զիարդ անցեր ընդ անապատն մեծ եւ ահագին. ահա քառասուն ամ Տէր Աստուած քո ընդ քեզ է, եւ ոչ իւիք կարօտացար։