4 զի յայտնի արարից զնա, որպէս արժան իցէ ինձ խօսել։
Եւ արդ, Տէր, հայեաց ի սպառնալիս նոցա, եւ տուր ծառայից քոց ամենայն համարձակութեամբ խօսել զբանն քո.
Պատասխանի ետ Պետրոս եւ առաքեալքն եւ ասեն. Հնազանդել պարտ է Աստուծոյ առաւել քան մարդկան։
Եւ արդ՝ զի ունիմք այսպիսի յոյս, բազում համարձակութեամբ վարեսցուք.
վասն որոյ պատգամաւորիմ կապանօքս, զի նովին համարձակեցայց որպէս եւ պարտ իցէ ինձ խօսել։
Իմաստութեամբ գնասջիք առ արտաքինսն՝ գնոց առեալ զժամանակս։
Եւ բանն ձեր յամենայն ժամ լի շնորհօք Տեառն՝ իբրեւ՝՝ աղիւ համեմեալ լիցի, գիտել որպէս արժան իցէ ձեզ իւրաքանչիւր ումեք տալ պատասխանի։