Ոչ միայն ի գալստեան նորա, այլ եւ ի մխիթարութեանն զոր մխիթարեցաւ նա ի ձեզ, ի պատմել մեզ զանձուկն ձեր, զողբումն ձեր, զնախանձն ձեր վասն իմ, մինչ առաւել ուրախ լինել ինձ։
Բայց արդ իբրեւ եկն Տիմոթէոս ի ձէնջ առ մեզ, եւ ետ մեզ զաւետիս հաւատոցն ձերոյ եւ զսիրոյ, զի ունիք ի մտի զյիշատակս մեր բարեաց յամենայն ժամ, ցանկացեալ էք տեսանել զմեզ, որպէս եւ մեք զձեզ.
Գոհանալ պարտիմք զԱստուծոյ յամենայն ժամ վասն ձեր, եղբարք, որպէս եւ արժան իսկ է. զի եւս քան զեւս աճեն հաւատք ձեր, եւ յաճախէ սէր իւրաքանչիւր ամենեցուն ձեր առ միմեանս.