7 Քանզի բազումք որ ունէին զայսս պիղծս՝ աղաղակէին ի ձայն մեծ եւ ելանէին։
Յայնժամ վազեսցէ կաղն իբրեւ զեղջերու, եւ պարզ լիցի լեզու ծանրախօսաց՝՝. զի ջուր բղխեաց յանապատի, եւ գետ ի ծարաւուտ երկրի։
Եւ կոչեցեալ առ ինքն զերկոտասանեսին աշակերտսն իւր՝ ետ նոցա իշխանութիւն այսոց պղծոց հանել զնոսա, եւ բժշկել զամենայն ցաւս եւ զամենայն հիւանդութիւնս։
կոյրք տեսանեն, կաղք գնան, բորոտք սրբին, եւ խուլք լսեն, եւ մեռեալք յառնեն, եւ աղքատք աւետարանին։
Եւ ել լուր նորա ընդ ամենայն երկիրն Ասորւոց, եւ մատուցին առ նա զամենայն հիւանդս որ նեղեալ էին ի պէսպէս ցաւս եւ ի տանջանս, եւ զդիւահարս եւ զլուսնոտս եւ զանդամալոյծս, եւ բժշկեաց զնոսա։
Եւ Յիսուս կալաւ զձեռանէ նորա, յարոյց զնա, եւ կանգնեցաւ։
Դարձան եւթանասուն եւ երկուքն՝՝ խնդութեամբ եւ ասեն. Տէր, եւ դեւք հնազանդին մեզ յանուն քո։
Ամէն ամէն ասեմ ձեզ թէ որ հաւատայն յիս, զգործսն զոր ես գործեմ, եւ նա գործեսցէ, եւ մեծամեծս եւս քան զնոյնս գործեսցէ. զի ես առ Հայր երթամ։
Եւ ժողովէր բազմութիւնն շուրջ ի քաղաքաց անտի յԵրուսաղէմ, բերէին զհիւանդս եւ զնեղեալս յայսոց պղծոց, որք եւ բժշկէին ամենեքեան։
Ունկն դնէին ժողովուրդքն բանիցն Փիլիպպոսի միաբան՝ ի լսել նոցա եւ ի տեսանել զնշանսն զոր առնէր։
վկայեալ յԱստուծոյ նշանօք եւ արուեստիւք եւ պէսպէս զօրութեամբք եւ մասամբք Հոգւոյն Սրբոյ ըստ իւրոց կամաց։