1 Ասէ քահանայապետն եթէ՝ Արդարեւ այդ ա՞յդպէս իցէ։
Եւ հայեցեալ ի նա ամենեցուն որ նստէին յատենին, տեսին զերեսս նորա իբրեւ զերեսս հրեշտակի։
Եւ նա ասէ. Արք եղբարք եւ հարք, լուարուք ինձ. Աստուած փառաց երեւեցաւ հօր մերում Աբրահամու մինչդեռ ի Միջագետս էր, մինչչեւ բնակեցուցեալ էր զնա՝՝ ի Խառան. եւ ասէ ցնա.