Եւ ծանեայ, Տէր, եթէ դու ես որ քննես զսիրտս, զարդարութիւն սիրես. եւ մեք պարզ սրտիւք յօժարամիտք եղեաք յայսմ յամենայնի. եւ արդ զժողովուրդս քո որ գտաւ աստ՝ տեսի ուրախութեամբ լի, եղեալ առ քեզ յօժարամիտ։
Եւ եւս վասն հաճոյն լինելոյ իմ ի տան Աստուծոյ իմոյ եղեւ ինձ զոր նուիրեցիդ Տեառն, ոսկի եւ արծաթ. եւ ահաւադիկ՝՝ ետու զայդ ի տուն Աստուծոյ իմոյ ի բարձրութիւն. բաց յայնցանէ զոր պատրաստեցի ի տուն սրբութեանցն,
Եւ ասէ Մովսէս. Ի տալ ձեզ Տեառն ընդ երեկոյս միս ուտելոյ, եւ ընդ առաւօտս հաց յագ, վասն լսելոյ Տեառն զտրտունջ ձեր զոր դուք տրտնջեցէք զմէնջ. քանզի մեք ո՞վ եմք. զի ոչ զմէնջ է տրտունջդ ձեր, այլ զԱստուծոյ։
Եւ ամենայն այր եւ կին, որոց յօժարէին միտք իւրեանց, մտանէին գործել զամենայն գործն զոր պատուիրեաց Տէր գործել ի ձեռն Մովսիսի. բերէին որդիքն Իսրայելի զնուէրսն Տեառն։
Մի՛ տար զբերան քո առ ի յանցուցանելոյ զմարմին քո. եւ մի՛ ասեր առաջի Աստուծոյ թէ՝ Անգիտութիւն է. զի մի՛ բարկասցի Աստուած ի բարբառ քո, եւ ապականեսցէ զգործս ձեռաց քոց։