16 եւ ասեն. Զի՞նչ արասցուք արանցս այսոցիկ, զի երեւելի նշան եղեւ ի ձեռն սոցա. ամենայն իսկ բնակչաց Երուսաղեմի յայտ է եւ ոչ կարեմք ուրանալ։
Ասեն ցա. Զի ոչ ոք կալաւ զմեզ ի վարձու։ Ասէ ցնոսա. Երթայք եւ դուք յայգին, եւ որ ինչ արժան է՝ առնուցուք։
Ունէին յայնժամ կապեալ մի նշանաւոր, որում անուն էր Յեսու Բարաբբա։
Զի ես տաց ձեզ բերան եւ իմաստութիւն, որում ոչ կարիցեն կալ հակառակ կամ տալ պատասխանի ամենայն հակառակորդքն ձեր։
Եւ վասն այնորիկ ընդ առաջ եղեւ նմա ժողովուրդն, զի լուան եթէ զայն նշանս արարեալ էր նորա։
եւ ոչ կարէին զդէմ ունել զիմաստութեանն եւ զհոգւոյն որով խօսէր։