2 Եւ ելեալ ի նաւ մի Ադրամինտացի, որ երթալոց էր ի կողմանս Ասիացւոց, գնացաք. էր ընդ մեզ եւ Արիստարքոս Մակեդոն Թեսաղոնիկեցի։
Եւ եղեւ ի միում աւուրց ինքն ել ի նաւ եւ աշակերտքն նորա, եւ ասէ ցնոսա. Եկայք, անցցուք յայնկոյս ծովակիս։ Եւ գնացին։
Նա զհետ եղեալ Պաւղոսի եւ մեր՝ աղաղակէր եւ ասէր. Արքս այս ծառայք Աստուծոյ Բարձրելոյ են, որ պատմեն ձեզ զճանապարհս փրկութեան։
Եւ շրջեալ ընդ Ամփիպոլիս եւ ընդ Ապողոնիա՝ եկին ի Թեսաղոնիկէ, ուր էր ժողովուրդ Հրէիցն։
Եւ բազումք ի կախարդասարացն բերէին զգիրսն, այրէին առաջի ամենեցուն. եւ համարեցան զգինս նոցա եւ գտանէին արծաթոյ բեւրս հինգ։
Եւ լցաւ քաղաքն խռովութեամբ, դիմեցին առ հասարակ ի թէատրոնն, յափշտակեցին զԳայիոս եւ զԱրիստարքոս Մակեդոնացի, զուղղեկիցսն Պաւղոսի։
Պարթեւք եւ Մարք եւ Իղամացիք եւ որ բնակեալ են ի Միջագետս, ի Հրէաստանի եւ ի Գամիրս, ի Պոնտոս եւ յԱսիա,
Եւ իբրեւ եղեւ մեզ կատարել զաւուրսն՝ ելեալ գնացաք, յուղարկեալ զմեզ ամենեցուն հանդերձ կանամբք եւ որդւովք մինչեւ արտաքոյ քաղաքին. եւ եդեալ ծունր առ ծովեզերին՝ կացաք յաղօթս։
որք եւ բազում պատուովք պատուեցին զմեզ. եւ իբրեւ գնացաք, ետուն որ ինչ պէտք էին։
Եւ իջեալ ի Սիրակուսա՝ եղեաք աւուրս երիս։
Եւ իբրեւ մտաք ի Հռովմ, հրամայեցաւ Պաւղոսի լինել առանձինն հանդերձ զինուորաւն պահպանաւ իւրով։
Քանզի լուցին խարոյկ, եւ ընկալան զամենեսեան զմեզ վասն անձրեւին որ ստիպէր եւ վասն ցրտոյն։
Ողջոյն տայ ձեզ Արիստարքոս գերեկից իմ, եւ Մարկոս եղբօրորդի Բառնաբայ. (վասն որոյ առէք պատուէր եթէ եկեսցէ առ ձեզ, ընկալջիք զնա.)
եւ Մարկոս եւ Արիստարքոս եւ Դեմաս եւ Ղուկաս՝ գործակիցք իմ։