Եւ յետ այնորիկ դարձցին որդիքն Իսրայելի, եւ խնդրեսցեն զՏէր Աստուած իւրեանց, եւ զԴաւիթ արքայ իւրեանց. եւ զօրասցին ի Տէր եւ ի բարութիւնս նորա յաւուրս կատարածի։
Եւ եղիցի ամենայն որ կարդասցէ զանուն Տեառն՝ կեցցէ. զի ի լեառն Սիոն եւ յԵրուսաղէմ եղիցի ապրեալ, որպէս եւ ասաց Տէր, եւ աւետարանեալ զորս Տէր կոչեսցէ առ ինքն։
Եւ դու, Բեթղեհէմ տուն Եփրաթայ՝՝, սակաւաւոր իցես լինել ի հազարաւորս Յուդայ, ի քէն ելցէ ինձ լինել իշխան Իսրայելի, եւ ելք նորա ի սկզբանէ աւուրց աշխարհի՝՝։
Զարթիր, սուր, ի վերայ Հովուի իմոյ, եւ ի վերայ առն ընկերի նորա, ասէ Տէր ամենակալ. հարից զՀովիւն եւ ցրուեսցին խաշինքն, եւ դարձուցից զձեռն իմ ի վերայ հովուաց։
Ուրախ լեր յոյժ, դուստր Սիոնի. քարոզեա, դուստր Երուսաղեմի. ահա Թագաւոր քո գայ առ քեզ, արդար եւ փրկիչ, նոյն հեզ, եւ հեծեալ ի վերայ իշոյ եւ յովանակի նորոյ։
Իբրեւ գիտաց Պաւղոս եթէ մի կողմն սադուկեցւոց է եւ մեւսն փարիսեցւոց, աղաղակէր ի մէջ ատենին. Արք եղբարք, ես փարիսեցի եմ, որդի փարիսեցւոյ. վասն յուսոյ եւ յարութեան մեռելոց ես աւասիկ դատիմ։