Եւ տեսին որդիքն Ամոնայ թէ ամաչեաց զօրն Դաւթայ՝՝, առաքեաց Անան եւ որդիքն Ամոնայ հազար տաղանդ արծաթոյ, եւ ի վարձու կալան իւրեանց յԱսորեաց Միջագետաց եւ յԱսորեաց Մաաքայ եւ Սուբայ՝ կառս եւ հեծեալս։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ յաւելցէ Տէր ցուցանել զձեռն իւր, նախանձելիս առնել՝՝ զմնացորդս ժողովրդեան իւրոյ՝ որ մնացեալ իցեն յԱսորեստանեայց եւ յԵգիպտացւոց եւ ի Բաբելացւոց եւ յԵթովպացւոց եւ յԵղամացւոց եւ յելիցն արեւու եւ յԱրաբացւոց՝՝ եւ ի կղզեաց ծովու։
Ահագին է տեսիլն, եւ խստութիւն պատմեցաւ ինձ. որ արհամարհելոցն է՝ արհամարհէ, եւ որ անօրինելոցն է՝ անօրինէ։ Ի վերայ իմ հասին Եղամացիք, եւ հրեշտակք Պարսից գան ի վերայ իմ. արդ հեծեծեցից եւ մխիթարեցից զանձն իմ։՝՝
եւ եգիտ զոմն Հրեայ, անուն Ակիւղաս, յազգէ Պոնտացի, այն ինչ եկեալ յԻտալիայ, եւ զՊրիսկիղա կին նորա, վասն հրամանին Կղաւդեայ՝ որոշել զամենայն Հրեայս ի Հռովմայ, եւ յարեցաւ ի նոսա։
Եւ ոչ միայն այս ճգնէ զմեր կողմնս գալ ի յանդիմանութիւն, այլ եւ զմեծին աստուածոյ Արտեմեայ զմեհեանն յոչինչ համարել. նա եւ քակելոց եւս իցէ մեծութիւն նորա, զոր ամենայն Ասիա եւ տիեզերք պաշտեն։
Զի ի մտի եդեալ էր Պաւղոսի նաւել առ Եփեսեաւ, որպէս զի մի՛ լիցի նմա ժամանակ ինչ յամել յԱսիայ. քանզի փութայր, եթէ հնար ինչ իցէ նմա, զօրն Պենտակոստէից երթալ յԵրուսաղէմ։
Եւ երթայր ընդ նմա մինչեւ յԱսիա Սոսիպատրոս Պիւռեայ Բերիացի, եւ ի Թեսաղոնիկեցւոց Արիստարքոս եւ Սեկունդոս, եւ Գայիոս Դերբացի եւ Տիմոթէոս, եւ Ասիացիք՝ Տիւքիկոս եւ Տրոփիմոս։
Եւ նա ասէ. Արք եղբարք եւ հարք, լուարուք ինձ. Աստուած փառաց երեւեցաւ հօր մերում Աբրահամու մինչդեռ ի Միջագետս էր, մինչչեւ բնակեցուցեալ էր զնա՝՝ ի Խառան. եւ ասէ ցնա.
վասն զի ոչ ելին ընդ առաջ ձեր հացիւ եւ ջրով ի ճանապարհի ելանելոյն ձերոյ յԵգիպտոսէ. եւ զի ի վարձու կալան վասն քո զԲաղաամ որդի Բէովրայ ի Միջագետաց անիծանել զքեզ.
զոր տեսանես գրեա ի գիրս, եւ տուր տանել յեւթն եկեղեցիս, որ յԵփեսոս եւ ի Զմիւռնիա եւ ի Պերգամոն եւ ի Թիւատիր եւ ի Սարդիկէ եւ ի Փիղադեղփիա եւ ի Լաւոդիկիա։
Ի Յովհաննէ առ եւթն եկեղեցիս որ են յԱսիա, շնորհք ընդ ձեզ եւ խաղաղութիւն յԷէն եւ որ էն՝՝ եւ որ գալոցն է, եւ յեւթն զօրութեանց Հոգւոյն՝ որ է՝՝ առաջի աթոռոյն իւրոյ.