ի վերայ Եգիպտոսի եւ ի վերայ Յուդայ եւ ի վերայ Եդովմայ եւ ի վերայ որդւոցն Ամոնայ եւ ի վերայ որդւոցն Մովաբու, եւ ի վերայ ամենայն յապաւելոցն զերեսօք բնակչաց անապատի. զի ամենայն ազգք անթլփատ են մարմնով, եւ ամենայն տունն Իսրայելի անթլփատ են սրտիւք իւրեանց։
Էին ոմանք յԱնտիոք ըստ եկեղեցւոյն մարգարէք եւ վարդապետք, Բառնաբաս եւ Շմաւոն կոչեցեալն Նիւգէր, եւ Ղուկիոս Կիւրենացի եւ Մանայեն դայեկորդի Հերովդի չորրորդապետի, եւ Սաւղոս։
Եւ իբրեւ արձակեցաւ ժողովուրդն, զհետ երթային բազումք ի Հրէից անտի եւ ի պաշտօնէիցն եկամտից զՊաւղոսի եւ զԲառնաբայ. որք խօսէին ընդ նոսա, եւ հաւանեցուցանէին զնոսա կալ մնալ ի շնորհսն Աստուծոյ։
եւ եգիտ զոմն Հրեայ, անուն Ակիւղաս, յազգէ Պոնտացի, այն ինչ եկեալ յԻտալիայ, եւ զՊրիսկիղա կին նորա, վասն հրամանին Կղաւդեայ՝ որոշել զամենայն Հրեայս ի Հռովմայ, եւ յարեցաւ ի նոսա։
Եւ հաճոյ թուեցաւ բանն առաջի ամենայն բազմութեանն. եւ ընտրեցին զՍտեփանոս, այր լի հաւատով եւ Հոգւով Սրբով, եւ զՓիլիպպոս եւ զՊրոքորոն եւ զՆիկանովրայ եւ զՏիմովնայ եւ զՊարմենա եւ զՆիկողայոս, զեկն Անտիոքացի.