4 Եւ սկսաւ Պետրոս պատմել նոցա կարգաւ եւ ասէ.
Պատասխանի ողոք դարձուցանէ զսրտմտութիւն. բան խիստ յարուցանէ զբարկութիւն։
եւ առանց առակի ոչինչ խօսէր ընդ նոսա, բայց առանձինն աշակերտացն իւրոց մեկնէր զամենայն։
կամ եղեւ եւ ինձ, որ ի սկզբանէ զհետ երթեալ էի ամենայնի ճշմարտութեամբ, կարգաւ գրել քեզ, քաջդ Թէոփիլէ,
Շրջէին ժամանակս ոչ սակաւս ընդ աշակերտսն։