8 եւ պատմեալ նոցա զամենայն՝ առաքեաց զնոսա ի Յոպպէ։
Զամենայն ինչ որ ինչ գտցէ ձեռն քո գործել, որչափ ի կարի քում իցէ՝ գործեսջիր. զի ոչ գործ եւ խորհուրդ եւ գիտութիւն եւ իմաստութիւն եղիցին ի դժոխս յոր դու երթալոցն ես։
Եւ մինչդեռ զարմացեալ էր ընդ միտս Պետրոս թէ զի՛նչ իցէ տեսիլն զոր ետես, ահա արքն առաքեալք ի Կոռնելեայ հարցին զապարանիցն Սիմովնի, կացին առ դրանն.
Եւ ես իսկ եւ իսկ յղեցի առ քեզ, դու բարւոք արարեր զի եկիր. արդ ամենեքին մեք առաջի Աստուծոյ կամք լսել զամենայն, որ հրամայեալ է քեզ ի Տեառնէ։
Եւ իբրեւ գնաց հրեշտակն որ խօսէր ընդ նմա, կոչեաց երկուս ի ծառայիցն եւ զինուոր մի բարեպաշտօն ի սպասաւորացն իւրոց,
Ուստի, արքայ Ագրիպպա, ոչ եղէ անհաւան երկնաւոր տեսլեանն.
Եւ ի Յոպպէ էր կին ոմն աշակերտեալ անուն Տաբիթա, (որ թարգմանեալ կոչի Այծեմնիկ.) սա էր լի գործովք բարեօք եւ ողորմութեամբք զոր առնէր։
Եւ մերձ էր Լիւդդա ի Յոպպէ. աշակերտացն լուեալ եթէ Պետրոս անդ է, առաքեցին երկուս արս առ նա աղաչել զի մի՛ դանդաղեսցի գալ առ նոսա։
Եւ յայտնի եղեւ ընդ ամենայն Յոպպէ, եւ հաւատացին բազումք ի Տէր։
Եւ եղեւ աւուրս բազումս լինել նմա ի Յոպպէ առ ումեմն Սիմովնի խաղախորդի։
յայտնել զՈրդին իւր ինեւ, զի աւետարանեցից զնա ի հեթանոսս, անդէն վաղվաղակի ոչինչ զգացուցի մարմնոյ եւ արեան,