1 Զբանն առաջին զոր արարի վասն ամենայնի, ո՛ Թէոփիլէ, զոր սկսաւ Յիսուս առնել եւ ուսուցանել,
կոյրք տեսանեն, կաղք գնան, բորոտք սրբին, եւ խուլք լսեն, եւ մեռեալք յառնեն, եւ աղքատք աւետարանին։
Եւ յետ աւուրցն այնոցիկ յղացաւ Եղիսաբեթ, կին նորա, եւ թաքուցանէր զանձն ամիսս հինգ, եւ ասէր.
կամ եղեւ եւ ինձ, որ ի սկզբանէ զհետ երթեալ էի ամենայնի ճշմարտութեամբ, կարգաւ գրել քեզ, քաջդ Թէոփիլէ,
Եւ ասէ ծառայն. Տէր, եղեւ զոր հրամայեցերն եւ կայ եւս տեղի։
Եւ ասէ ցնոսա. Զի՞նչ։ Եւ նոքա ասեն. ԶՅիսուսէ Նազովրացւոյ, որ եղեւ այր մարգարէ հզօր արդեամբք եւ բանիւք առաջի Աստուծոյ եւ ամենայն ժողովրդեանն։
Եւ ինքն Յիսուս էր ամաց իբրեւ երեսնից սկսեալ, որոց որպէս եւ կարծէր, որդի Յովսեփայ, որ Յակովբայն՝՝, որ Հեղեայն, որ Մատաթեայն,
Արք Իսրայելացիք, լուարուք զբանս զայսոսիկ. զՅիսուս Նազովրեցի, զայր ցուցեալ յԱստուծոյ ի ձեզ զօրութեամբ եւ նշանօք եւ արուեստիւք, զոր արար նովաւ Աստուած ի միջի ձերում, որպէս եւ դուք իսկ գիտէք,