Այսպէս ասէ Տէր. Միթէ վերանայցէ՞ փայտատ առանց փայտահարի, կամ բարձրանայցէ՞ սղոց առանց ուրուք ձգելոյ. նոյնպէս թէ զգաւազան ոք կամ զփայտ ինչ առնուցու. նա եւ ոչ այնպէս։
Եւ դուք ասէք. Որ ասիցէ ցհայր իւր կամ ցմայր իւր թէ՝ Պատարագ է զոր յինէն օգտիցիս, եւ ոչ պատուիցէ զհայր իւր եւ զմայր իւր՝՝. եւ խոտէք զբանն Աստուծոյ վասն ձերոյ աւանդութեանն։
Բայց սիրեցէք զթշնամիս ձեր, եւ բարի արարէք ատելեաց ձերոց՝՝. եւ տուք փոխ՝ ուստի ոչ ակն ունիցիք առնուլ. եւ եղիցին վարձք ձեր բազում, եւ եղիջիք որդիք Բարձրելոյ. զի նա քաղցր է ի վերայ չարաց եւ ապաշնորհաց։
Յառաջ քան զաւուրս զայսոսիկ յարեաւ Թեւդաս ասել զանձնէ թէ իցէ ոմն. յոր անկան արք թուով իբրեւ չորեքհարեւր, որ սպանաւ, եւ ամենեքեան որ միաբանեալ էին ընդ նմա՝ քակտեցան եւ եղեն յոչինչ։
Բայց զայս գիտասցէ, զի ի վերայ արդարոց օրէնք ոչ կան, այլ ի վերայ անօրինաց եւ անհնազանդից, ամբարշտաց եւ մեղաւորաց, անսրբոց եւ պղծոց, զհայր եւ զմայր անարգողաց, մարդասպանաց,
Եւ կարկուտ մեծ իբրեւ կշիռ տաղանդոյ միոյ իջանէր յերկնից ի վերայ մարդկան. եւ հայհոյեցին մարդիկ զԱստուած յերկինս վասն հարուածոյ կարկտին զի մեծ էր հարուածն եւ սաստիկ՝՝։
Եւ տուաւ նմա խորշակահար առնել զմարդիկ հրով. եւ տապացան մարդիկ ի տապ մեծ, եւ հայհոյեցին զԱստուած որ ունի իշխանութիւն ի վերայ հարուածոցս այսոցիկ. եւ ոչ ապաշխարեցին ի փառս Աստուծոյ։