Զի էաք երբեմն եւ մեք անմիտք, անհաւանք, մոլորեալք, ծառայէաք ցանկութեանց եւ պէսպէս անառակութեանց. չարութեամբ եւ նախանձու շրջէաք, ատեցեալք՝ եւ զմիմեանս ատէաք։
Զի եթէ փախուցեալք ի պղծութեանց աշխարհի՝ գիտութեամբ Տեառն մերոյ եւ Փրկչին Յիսուսի Քրիստոսի, եւ դարձեալ ընդ նոյնս շաղեալք պատիցին, եղեւ նոցա վախճանն չար քան զառաջինն։
Եւ մոլորեցուցանէր զորս բնակեալ են յերկրի՝ նշանօքն որ տուեալ են ի ձեռս նորա, առնել առաջի գազանին. ասեն ցնա բնակիչք երկրի. Արա զպատկեր գազանին, որ ի վիրաց սրոյն եկեաց՝՝։
եւ լոյս ճրագի եւ ձայն երկանի՝՝ այլ ոչ եւս երեւեսցի ի քեզ, եւ ձայն փեսայի եւ ձայն հարսին այլ ոչ եւս լուիցի ի քեզ. եւ ոչ՝՝ վաճառականք քո փառաւորք եւ՝՝ մեծամեծք երկրի, որ զուարճացեալ էին ի քեզ,՝՝ վասն զի կախարդութեամբ դեղատուութեան քո մոլորեցան ամենայն ազգք։