Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԵՐԿՐՈՐԴ ԹՈՒՂԹ 2:19 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

19 Այլ հաստատուն հիմն Աստուծոյ կայ եւ ունի զկնիքս զայս, թէ՝ Ծանեաւ Տէր զայնոսիկ որ իւրն են. եւ՝ Ի բաց լիցի յանիրաւութենէ ամենայն որ անուանէ զանուն Տեառն։

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԵՐԿՐՈՐԴ ԹՈՒՂԹ 2:19
69 Iomraidhean Croise  

եւ ասէ ցմարդ. Ահա աստուածպաշտութիւն է իմաստութիւն, եւ մեկնել ի չարեաց է հանճար։


Քանզի ճանաչէ Տէր զճանապարհս արդարոց, ճանապարհք ամպարշտաց կորիցեն։


եւ զխոնարհս տեսանէ՝՝ յերկինս եւ յերկրի։


Որպէս զեղբայր եւ զընկեր՝ այնպէս հաճոյ լինէի, որպէս սգաւոր եւ տրտում այնպէս խոնարհ առնէի։


Ես ի տանջանս պատրաստ եմ, եւ ցաւք իմ առաջի իմ են յամենայն ժամ։


Յանցանել մրրկի եղծանի ամպարիշտն, իսկ արդարոյն խոյս տուեալ՝ կեցցէ յաւիտեան՝՝։


Մի՛ լինիր իմաստուն յաչս անձին քո, այլ երկիր ի Տեառնէ եւ խոտորեա յամենայն չարութենէ։


Եւ զի՞նչ տայցեն պատասխանի թագաւորք ազգաց. զի Տէր հաստատեաց զհիմունս Սիոնի, եւ նովաւ փրկեսցին խոնարհք ժողովրդեանն՝՝։


Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւասիկ ես դնեմ ի հիմունս Սիոնի վէմ բազմապատիկ, զընտիր զգլուխ անկեան զպատուականն ի հիմունս նորա՝՝, եւ որ հաւատասցէ ի նա՝ մի՛ ամաչեսցէ։


Եղեաք իբրեւ զառաջինն՝ յորժամ ոչն տիրէիր մեզ, եւ ոչ կոչեցեալ էր անուն քո ի վերայ մեր։


Զի թողջիք զանուն ձեր ի յագուրդ ընտրելոց իմոց, եւ զձեզ Տէր սատակեսցէ. եւ ծառայիցն իմոց կոչեսցի անուն նոր՝՝,


եւ ասէ ցնա Տէր. Անց ընդ մէջ քաղաքիդ Երուսաղեմի, եւ դիր նշան ի ճակատ արանցդ որ հեծեն եւ յոգւոց հանեն ի վերայ անօրէնութեանցն գործելոց ի մէջ դոցա։


Քաղցր է Տէր. որոց սպասեն նմա՝՝ յաւուր նեղութեան, եւ ճանաչէ զերկիւղածս իւր։


Յաւուր յայնմիկ, ասէ Տէր ամենակալ, առից զքեզ, Զորաբաբէլ Սաղաթիելի, ծառայ իմ, եւ եդից զքեզ իբրեւ զկնիք. զի ընդ քեզ հաճեցայ, ասէ Տէր ամենակալ։


Զի զվէմն զոր ետու առաջի երեսաց Յեսուայ, ի վերայ վիմին եւթն աչք են. ահաւասիկ ես փորեցից խորխորատ, ասէ Տէր ամենակալ, եւ շօշափեցից զամենայն անօրէնութիւնս երկրին այնորիկ յաւուր միում՝՝։


եւ խօսեցաւ ընդ Կորխայ եւ ընդ ամենայն ժողովրդեան նորա, եւ ասէ. Յայց ել եւ ծանեաւ Աստուած՝՝ զիւրսն եւ զսուրբն, եւ մերձեցոյց առ ինքն. եւ զորս ոչն ընտրեաց՝ ոչ մերձեցոյց՝՝ առ ինքն։


Եւ դիցեն զանուն իմ ի վերայ որդւոցն Իսրայելի, եւ ես օրհնեցից զնոսա։


Զի յարիցեն սուտ քրիստոսք եւ սուտ մարգարէք, եւ տացեն նշանս մեծամեծս եւ արուեստս, մինչեւ մոլորեցուցանել, թէ հնար ինչ իցէ, եւ զընտրեալսն։


Գնացէք այսուհետեւ, աշակերտեցէք զամենայն հեթանոսս, մկրտեցէք զնոսա յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ։


Եւ յայնժամ ասացից ցնոսա եթէ. Ոչ երբեք գիտէի զձեզ. ի բաց կացէք յինէն ամենեքեան՝ ոյք գործէիք զանօրէնութիւն։


իջին անձրեւք եւ խաղացին գետք, շնչեցին հողմք եւ բախեցին զտունն, եւ ոչ կործանեցաւ, քանզի ի վերայ վիմի հաստատեալ էր։


Եւ նոքա բերին. եւ ասէ ցնոսա. Ո՞յր է պատկերս այս կամ գիր։ Եւ նոքա ասեն ցնա. Կայսեր։


Զի յարիցեն սուտ քրիստոսք եւ սուտ մարգարէք, եւ տացեն նշանս եւ արուեստս առ ի մոլորեցուցանելոյ, եթէ հնար ինչ իցէ, եւ զընտրեալսն։


Եւ ասիցէ. Ասեմ ձեզ. Ոչ գիտեմ զձեզ ուստի էք. ի բաց կացէք յինէն ամենայն մշակքդ անիրաւութեան։


Նման է առն որ շինիցէ տուն, որ փորեաց եւ խորեաց, եւ եդ հիմն ի վերայ վիմի. ի յառնել հեղեղաց բախեաց գետ զտունն, եւ ոչ կարաց շարժել զնա. զի հաստատեալ էր հիմնն ի վերայ վիմի։


Ես եմ հովիւն քաջ, եւ ճանաչեմ զիմսն եւ ճանաչիմ յիմոցն։


Ոչ վասն ամենեցուն ձեր ասեմ, զի ես գիտեմ զորս ընտրեցիդ. այլ զի լցցի գիրն թէ՝ Որ ուտէր ընդ իս հաց՝ արար ինձ խաբէութիւն։


Որ ընդունի զվկայութիւն նորա՝ կնքեաց թէ Աստուած ճշմարիտ է։


Եւ եղեւ նոցա զամն ողջոյն ժողովել յեկեղեցին եւ ուսուցանել ժողովուրդ բազում, եւ անուանել նախ յԱնտիոք զաշակերտեալսն Քրիստոնեայս։


որպէս զի խնդրեսցեն մնացորդք մարդկան զՏէր, եւ ամենայն հեթանոսք յորոց վերայ կոչեցեալ է անուն իմ, ասէ Տէր, որ առնէ զայս ամենայն.


եւ աստ ունի իշխանութիւն ի քահանայապետիցն, կապել զամենեսեան որ կարդան զանուն քո։


Ոչ մերժեաց Աստուած զժողովուրդ իւր զոր յառաջն ծանեաւ. թէ ո՞չ գիտէք յԵղիա զի՛նչ ասէ գիր, ո՛րպէս ամբաստան լինի Աստուծոյ զԻսրայելէ,


Սէր առանց կեղծաւորութեան, ատեալ զչար, զհետ երթալ բարեաց.


Այնպէս առատացեալ յաւետարանել, ոչ ուր անուանեցաւ Քրիստոս, զի մի՛ իբրեւ յայլոյ հիման վերայ շինիցեմ, այլ որպէս եւ գրեալ է թէ՝


Այլ հեթանոսք վասն ողորմութեան փառաւոր առնեն զԱստուած. որպէս եւ գրեալ է. Վասն այսորիկ գոհացայց զքէն ի հեթանոսս, եւ անուան քում սաղմոս ասացից։


Բայց գիտեմք եթէ որոց սիրենն զԱստուած՝ յամենայնի գործակից լինի ի բարիս՝ որք հրաւիրանաւն կոչեցան։


Զի մինչչեւ ծնեալ էին, եւ մինչչեւ բարի ինչ կամ չար գործեալ էր, (զի ըստ ընտրութեանն յառաջադրութիւնն Աստուծոյ հաստատեսցի,


եկեղեցւոյդ Աստուծոյ որ է ի Կորնթոս, նուիրելոց ի Քրիստոս Յիսուս, կոչեցելոց սրբոց, ամենեքումբք հանդերձ որք կարդան զանուն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի յամենայն տեղիս՝ նոցա եւ մեր.


Բայց որ սիրէ զԱստուած, նա է տեղեկացեալ ի նմանէ։


Իսկ որովհետեւ զայս աւետիս ունիմք, սիրելիք, սրբեսցուք զանձինս մեր յամենայն պղծութենէ մարմնոյ եւ հոգւոյ, կատարեսցուք զսրբութիւն ահիւն Աստուծոյ։


Այլ այժմիկ ծաներուք զԱստուած, մանաւանդ թէ ծանուցայք իսկ յԱստուծոյ, զիա՞րդ դառնայք միւսանգամ ի տարերս տկարս եւ յաղքատս, որոց միւսանգամ զանձինս ծառայեցուցանել կամիք։


շինեալք ի վերայ հիման առաքելոց եւ մարգարէից, որոյ է գլուխ անկեանն Քրիստոս Յիսուս.


ուստի ամենայն նահապետութիւն յերկինս եւ յերկրի անուանի,


Եւ մի՛ տրտմեցուցանէք զՀոգին Սուրբ Աստուծոյ, որով կնքեցարուք յաւուրն փրկութեան։


ապա թէ յամեցից, զի գիտասցես թէ ո՛րպէս պարտ իցէ քեզ ի տան Աստուծոյ շրջել, որ է եկեղեցի Աստուծոյ կենդանւոյ, սիւն եւ հաստատութիւն ճշմարտութեան։


գանձել անձանց հիմն բարի ի հանդերձեալսն, զի բուռն հարկանիցեն զճշմարիտ կենացն՝՝։


Քանզի ակն ունէր հիմամբք հաստատելոյ քաղաքին, որոյ ճարտարապետ եւ արարիչ Աստուած է։


Վասն որոյ, սիրելիք, այսոցիկ սպասեալ, փոյթ յանձին ունիջիք անբիծք եւ անարատք գտանել նմա ի խաղաղութիւն.


Առ ի մէնջ ելին, այլ ոչ էին ի մէնջ. զի եթէ ի մէնջ էին, ապա առ մեզ մնային. այլ զի յայտնի լինիցին եթէ ոչ էին ամենեքեան նոքա ի մէնջ։


Եւ գազանդ զոր տեսեր, որ էր եւ չէ, եւ հանդերձեալ է ելանել ի դժոխոց եւ ի կորուստ երթալ. եւ զարմացան ամենեքեան՝՝ որ բնակեալ են ի վերայ երկրի որոց ոչ էին գրեալ անուանք նոցա ի գիր կենաց ի սկզբանէ աշխարհի, զոր տեսանէիր՝՝ զգազանն զի էր եւ չէ, եւ մերձ է։


Տեսի զգործս քո, եւ՝՝ զի բնակեալ ես ուր աթոռն է Սատանայի, եւ ունիս զանուն իմ, եւ ոչ ուրացար զհաւատս իմ յաւուր յորում Անթիպաս վկայն իմ հաւատարիմ եղեւ. զի վկայ է իմ հաւատարիմ ամենայն հաւատացեալ՝ որ սպանաւ ի ձէնջ, որ կայք՝՝ ուր Սատանայ է բնակեալ։


Եւ պարիսպ քաղաքին ունէր հիմունս երկոտասան, եւ ի նոսա երկոտասան անուանք երկոտասան առաքելոց Գառինն։


եւ տեսանէին զերեսս նորա. եւ անուն նորա գրեալ էր ի ճակատս նոցա։


Տեսի զգործս քո. ահա ետու առաջի քո դուռն բացեալ, զոր ոչ ոք կարէ փակել. զի սակաւիկ ունիս զօրութիւն, եւ պահեցեր զբանս իմ, եւ ոչ ուրացար զանուն իմ։


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan