Ի կատարած ի վերայ պատերազմօղ նահատակի՝՝, ծառայի Տեառն Դաւթի, զոր խօսեցաւ ընդ Տեառն զբանս օրհնութեան, յաւուր յորում փրկեաց զնա Տէր ի ձեռաց ամենայն թշնամեաց, եւ ի ձեռաց Սաւուղայ. եւ ասէ.
Ըստ հաւատոց մեռան ամենեքին սոքա, եւ չեւ եւս ընկալեալ զաւետիսն. այլ ի հեռուստ տեսին զնոսա եւ ցնծացան, եւ խոստովան եղեն եթէ օտարք եւ պանդուխտք են յերկրի։