Եւ ասէ Ուրիա ցԴաւիթ. Տապանակն Աստուծոյ եւ Իսրայէլ եւ Յուդա բնակեալ են ի վրանս, եւ տէր իմ Յովաբ եւ ծառայք տեառն իմոյ բնակեալ են ի բացի, եւ ես մտանիցեմ ի տո՞ւն իմ ուտել եւ ըմպել եւ ննջել ընդ կնոջ իմում. եւ զիա՞րդ լինիցի այն.՝՝ կենդանի է անձն քո թէ արարից զբանդ զայդ։
Եւ կացուցին զՂեւտացիսն ի տանն Տեառն՝ ծնծղայիւք եւ տաւղօք եւ քնարօք, ըստ պատուիրանին Դաւթայ արքայի, եւ Գադայ տեսանողի թագաւորին եւ Նաթանայ մարգարէի. վասն զի պատուիրանաւ Տեառն էր հրամանն ի ձեռն մարգարէիցն։
Եւ մնացորդք բանիցն Սողոմոնի առաջինք եւ վերջինք ահա գրեալ են ի բանս Նաթանայ մարգարէի, եւ ի բանս Աքիայ Սիլովնացւոյ, եւ ի տեսիլն Յովելայ տեսանողի վասն Յերոբովամայ որդւոյ Նաբատայ։