Յայնժամ ասաց Դաւիթ. Ոչ այլ ումեք է բառնալ զտապանակն Աստուծոյ, բայց միայն Ղեւտացւոցն. վասն զի զնոսա ընտրեաց Տէր բառնալ զտապանակն իւր, եւ պաշտել առաջի նորա մինչեւ յաւիտեանս։
Եւ կատարեսցեն Ահարոն եւ որդիք նորա ծածկել զսրբութիւնսն, եւ զամենայն կահ սրբութեանն ի չուել բանակին. եւ ապա մտցեն որդիքն Կահաթու բառնալ. եւ մի՛ մերձեսցին ի սրբութիւնսն՝ զի մի՛ մեռանիցին. զայն բառնայցեն որդիքն Կահաթու ի խորանէ անտի վկայութեան։
Եւ ոչ հաճեցան որդիքն Յեքոնեայ ընդ արս Բեթսամիւսացւոցն, զի տեսին զտապանակն Տեառն. եւ՝՝ եհար ի նոցանէ յիսուն հազար եւ եւթանասուն այր. եւ սուգ առ ժողովուրդն, զի եհար Տէր ի ժողովրդեանն հարուածս մեծամեծս յոյժ։